Είμαι ανάμεσα. Ούτε καλά, ούτε άσχημα. Ανάμεσα. Που σημαίνει, ξαφνικά άδεια. Οκ, ίσως έπρεπε να γίνει κι αυτό. Να ακουμπάω το πληκτρολόγιο και να μου αρκεί και μόνο που το ακουμπάω. Να θέλω και να μη θέλω να πατήσω τα πλήκτρα. Να θέλω και να μη θέλω να μιλήσω.
Είμαι ανάμεσα. Άδεια. Που σημαίνει, έτοιμη περισσότερο από ποτέ να ζήσω.
Καλησπέρες.
Όχι, καμμία σχέση. Απλώς, είχα μία πολύ άσχημη μέρα σήμερα. Αυτά...