Για να δούμε τι έχει στο δωμάτιο:
τουλάχιστον έξι ποτήρια, έξι πιάτα ρηχά,
έξι πιάτα βαθιά, έξι πιάτα φρούτου,
όλα από έξι, μαχαίρια και σπαθιά,
όλα από έξι, σαν στρατιωτάκια
καινούργια κι ετοιμοπόλεμα,
αμόλυντα ακόμη,
δεν έχει κατατεθεί καν ο πρώτος τους μισθός.
Έχει και κάτι σκεπάσματα, δύο στον αριθμό,
είναι τα παλιά και τα καινούργια,
άλλο το ένα, άλλο το άλλο,
το παλιό έχει μι' ανάγκη μέσα του, είναι αυτό
που χρειάζεται,
μήπως και ξεμείνεις,
το καινούργιο, πορτοκαλί ολόφωτο, έχει χλιδή μέσα του,
με τούτα τα δυο σκεπάζομαι τα βράδυα
και πάντα
να δημιουργώ μια μήτρα γύρω μου με αυτά,
ένα κουκούλι.
Το παλιό με πολυκαιρίζει, μου λέει "έβγα",
το καινούργιο, το πορτοκαλί, τ΄ολόφωτο, μου λέει
"μείνε, είναι νωρίς ακόμη"
κι έτσι, πότε έτσι, πότε αλλιώς,
να ξημερώνομαι κάθε μέρα σε τούτο το δωμάτιο,
πότε γριά και πότε βρέφος,
πότε μπουσουλώντας και πότε κουτσαίνοντας.
Για να δούμε: έχει και το κρεβάττι, το επικαλυμμένο
με ψεύτικη ελευθερία,
φτου ξελευτερία να λένε τα όνειρα πάνω του
και να χορεύει το κορμί μου πάνω τους
και να δονείται η ψυχή μέσα στο κορμί
και να απλώνεται η ψυχή, λάδι ζεστό, σε τούτο το δωμάτιο
και να πληρώνεται ο χώρος και να παγιώνεται ο χρόνος,
να γίνεται κάτι σύμπυκνο εκεί, να κολλάω άκρη σ' άκρη,
γωνία τη γωνία σε τούτο το δωμάτιο,
να συναντώ τον κόσμο.
Polu wraies fwtografies :D