Του Αγ. Αρτεμίου σήμερα...Γιορτάζουν μαζί μας κι οι Γεράσιμοι -όσοι έχετε Γεράσιμο, να του ευχηθείτε, μιας και θα τον έχει ξεχάσει ως κι η μαμά του- καθώς επίσης και η Ελληνική Αστυνομία. Τώρα, από πού κι ως πού, τους ταίριαξε ο Αγ. Αρτέμιος για προστάτης της Αστυνομίας δεν ξέρω...Ίσως είναι που κουβαλάει ασπίδες, σπαθιά, κοντάρια, με λίγα λόγια, σαν αστακός είναι ζωσμένος, μεγάλη η χάρη του.
Τέλος πάντων, γιορτάζω σήμερα, κι έτσι κουκουλωμένη στα ζεστά, ντυμένη σαν κρεμμυδούλα και έχοντας κάνει τη Softex κατά πολύ πλούσια, φυσάω και ξεφυσάω από το κακό μου, που εδώ και πόσες μέρες έχω κρεβατωθεί. Το ντεκόρ είναι ολίγον τι άθλιο, αλλά ένα γλυκάκι το φτιάξαμε...
Μία μπέμπα -το γλυκάκι- έτοιμη να βουτήξει σε υπέροχη γλυκιά κρέμα, καλή ώρα όπως τότε που αποφάσισαν να με βαφτίσουν Άρτεμη, μόνο που τότε βούτηξα σε νερό....Και ενα απολαυστικότατο σοκολατάκι στην άκρη για γαρνιτούρα και κυριώς, για να εξισορροπήσει την γεύση...
Κυρίες και κύριοι, σερβιριστείτε!
Υ.Γ.: Είπαμε, self sevice, εγώ δεν προλαβαίνω...Βρίσκομαι ανάμεσα σε ενα βουνό χαρτομάντηλα Softex, απανωτά φταρνίσματα και ανελέητο βήχα. Που μου θέλετε και πολυτέλειες, ε;
Γλυκειά μου Αρτεμισία,
ΝΑ ΜΑΣ ΖΗΣΕΙΣ!!!
Περαστικά κοριτσάκι...
Μιας και μας καλείς, βάλε στο μπουφέ και το vix να σου κάνουμε καμιά εντριβούλα!
Για το δώρο επιφυλάσσομαι....
Προς το παρόν χαρτομάντιλα και κανά τσαγάκι θα σου φέρω...